Templo do século XVIII, de estilo barroco. A igrexa presenta planta de salón, formada por unha soa nave e unha capela maior cadrada. A sancristía construíuse apegada ó muro norte con acceso desde o interior. En 1854 cubriuse con bóveda de canón soportada por arcos faixóns, que descansan sobre unha cornixa corrida. A capela maior está presidida por un gran retablo de madeira, dourado e policromado, dividido en cinco panos. No pano central emerxe a imaxe do santo titular e o sagrario. 

A fachada, de extrema sinxeleza, basea a súa ornamentación nos marcos afundidos que enmarcan a porta principal. Sobre o eixo central da mesma un van de luz rectangular ilumina o coro alto.