Edificio situado en centro de Betanzos, construído no século XX (1914), polo arquitecto zamorano Pedro Ramiro Mariño, autor tamén do Pazo Consistorial de A Coruña. A construción presenta unha planta en forma de H onde se desenvolven dúas alturas. Profusa decoración vexetal e xeométrica ao longo de todo o edificio, destacando sobre todo a fachada principal, á cal se accede por unha monumental escalinata. A devandita fachada coróase cunha fornela que ten unha escultura dunha muller alimentando un neno, alusiva á caridade. Este asilo foi promovido por D. Manuel Naveira González, benfeitor da vila, para pobres, cegos e xordomudos. Hoxe en día alberga un establecemento hoteleiro.