Construída a mediados de o s. XII, pero sofre reformas e engadidos en épocas posteriores. Ten unha nave de planta rectangular, cos muros de cadeirado e cachotaría granítica e a cuberta a dúas augas con tellado de tella. A fachada, de cadeirado, ten tres corpos, no da esquerda constrúese a torre, no da dereita debía ir unha torre que non se fixo e remata cunha pirámide e no centro está a portada con fornela e ventá.

Sancristía pegada ao muro absidal, é un engadido, sen ensamblaxe entre a obra antiga e a engadida. Ten tres retablos con varias imaxes, influencia benedictina nas devociones populares.