Construída en varias etapas, a súa traza orixinal era románica pero reconstrúese no s. XVIII. Ten unha nave de planta rectangular, os muros combinan cadeirado e cachotaría graníticas, todo o conxunto está cintado en bandas de cemento cunha incisión central. Cuberta a dúas e tres augas con tellado de tella. A fachada, de cadeirado colocado a soga e tizón en fiadas, ten unha portada con arco de medio punto, unha fornela e unha ventá que se abocina cara ao exterior. Sancristía pegada ao muro Norte. A espadana ten base cuadrangular, con dous vans coroados por un cornixamento corrido, dous remates acróteros e piramidais aos lados e un pináculo no centro, sobre o que se apoia unha cruz metálica. Ten un retablo maior e dez imaxes de talle.