No lugar existío un eremitorio. O edificio actual foi restaurado a finais do século XVIII, con reformas a principios do XX. Planta rectangular con ábsida e muros de perpiaños e cascote de granito, con dúas portas alinteladas. Cuberta a dúas augas. Arco de acceso de medio punto de aresta dobrada. Ao eliminar o cal da paredes apareceu no muro a tapa dun sarcófago paleocristiano, capiteis e epígrafes. Os retablos son do XVIII os dous de laterais, e o da capela maior do XVII. No lugar onde se atopa a igrexa dise que houbo unha fortaleza, asentada sobre as ruinas dun castro. Está aberta en horas de culto.