As puntas Coitelada, polo norte, e a punta Torrella, polo sur, flanquean a entrada dun tronco de mar que se introduce cara ao oeste bifurcándose en dúas rías -unha cara ao nordés, outra cara ao sur- que, como a da Coruña, son de pequena extensión, son as rías de Ares e Betanzos.
A súa situación, así como a súa configuración pechada, motivou a existencia dunhas condicións climáticas privilexiadas, caracterizadas pola suavidade das súas temperaturas e por unhas precipitacións moderadas que explican a importancia que adquiren nas ribeiras os cultivos de horta ou o viñedo.

Nestas terras, chamadas As Mariñas, combínase á perfección o desenvolvemento turístico coa mellor tradición histórica e artística, materializada nos cascos antigos de Betanzos ou Pontedeume, na Terraza de Sada, no voto de Chanteiro, iniciado no século XV, ou na igrexa románica de Bergondo, que dan fe do pulo dunhas terras nas que se impuxeron os brasóns da casa dos Andrade.

Betanzos ou Pontedeume constitúen conxuntos de enorme interese artístico, con centros históricos dignos de ser visitados, compostos por rías estreitas e, nalgúns tramos, con soportais, aos que se asoman fermosos edificios de pedra granítica en forma de igrexas ou fortalezas medievais, como Santa María do Azogue ou San Francisco, do século XIV, na primeira, ou o torreón dos Andrades, construído entre 1370 e 1380, na segunda.
Redes ofrece a silueta única dunha vila pescadora pegada ao mar. Ares é vila turística, o mesmo que Sada que, ademais, é a capital do ocio da comarca e posúe, nas súas inmediacións, as torres de Meirás, pazo que habitou dona Emilia Pardo Bazán e, logo, o xeneral Franco, mentres que Miño se converte cada ano no lugar de chegada de moitos visitantes na busca da súa praia.