Situada  nos termos da parroquia de Darbo, dende o alto contémplase unha fermosa vista da Ría de Vigo e de Cangas. Foi levantada no século XVI, probablemente a consecuencia das fortes pestes que arrasaron a comarca nesa época. Nun principio estivo adicada a San Sebastián, patrón de todos aqueles salvados dunha morte segura. Este santo é representado semi espido, atado a unha árbore e con varias frechas cravadas no corpo. No século XV San Sebastián é substituído por San Roque, o cal está representado dende un principio ensinando as súas feridas nos nocellos e acompañado sempre por un can. Ambos os santos pasaron a ser os protectores da peste. Veneráronse con entusiasmo durante as epidemias de cólera que padeceu Cangas en 1832, 1854 e 1892. Sacábanos en procesión á vez que se atacaba ao mal con luminarias nas que se queimaban plantas aromáticas e loureiro para purificar o aire, botando todo isto despois polas roupas dos mortos para evitar contaxios. A festividade de San Roque celébrase o 16 de agosto e o de San Sebastián o 20 de xaneiro.