A orixe da súa forma débese, talvez, a que é unha praza pensada para ser un claustro. O seu nome provén dunha capela xa desaparecida, propiedade do Conde de Amarante, no lugar onde a praza entronca coa do Trigo. O lugar, antigo mercado de froitas e verduras, antes de praza foi cemiterio, como nos lembran as lápidas medievais nun lateral, apoiadas na igrexa de Santa María Nai. Está centrada por un cruceiro barroco, un dos máis fermosos da cidade, que veu descansar a este lugar desde o seu sitio orixinal, preto da Ponte Romana. Pode chamar a atención do visitante o uso como pavimento de cantos rodados, que se repite en varias prazas. Iso é debido á súa abundancia no substrato ourensán, o que o converteu no lousado tradicional de Ourense, recuperado posteriormente xa no século XX.