Turismo de Galicia

Outras especies, como a bubela, déixanse ver pouco a pouco en áreas agrícolas ben conservadas. As especies sedentarias, as que pasan con nós todo o ano, xa entran en plena reprodución, polo que non é raro ver individuos adultos con cebo no pico para alimentar os seus pitiños; seguro que preto da casa habemos ter algún merlo común que o está facendo.

En áreas de montaña como Os Ancares e Montes de Cervantes, O Courel e o Macizo Central a primavera avanza máis lentamente, pero meternos polas súas fragas é toda unha experiencia para os sentidos. Dominan o ambiente os cantos das aves, entre os que podemos distinguir o frecuente e característico do picafollas ibérico.

Aos xa mencionados millafres negros únense outras como a gatafornela ou a tartaraña cincenta. A primeira podemos observala nos espazos abertos das zonas montañosas. É unha brava ave rapaz que, aínda que é pouco frecuente, desenvólvese con éxito en medios duros coma estes. As tartarañas cincentas chegan a finais de marzo, pero é en abril cando se instalan nos seus territorios de cría e realizan rechamantes paradas nupciais. Dentro desta especie, Galicia conta ademais cunha elevada proporción de individuos melánicos, é dicir, de plumaxe completamente escura. A súa querenza por zonas abertas fai que lugares como A Limia, A Terra Chá, a Serra do Candán e Brañas de Xestoso, Terra das Frieiras ou as comarcas de Lugo e Sarria sexan ideais para observalas. Para iso debemos buscar sempre áreas despexadas con cultivos ou toxeiras.

Ademais de gatafornelas e tartarañas cincentas, nas zonas de interior imos poder observar falcóns pequenos perseguindo insectos e pequenas aves. Nas montañas e áreas abruptas ha ser a aguia cobreira a que chame a nosa atención co seu sosegado voo na busca de réptiles quentándose co sol da primavera.

Cambiando de hábitat de forma radical, na franxa costeira o máis interesante desta época son tres especies de diferentes ambientes: a píllara das dunas, a gaivota patiamarela e o corvo mariño cristado. A pequena píllara das dunas vive nas praias abertas ao Atlántico como as que podemos encontrar na Costa da Morte, Baldaio, Louro e Carnota, O Grove e Parque Nacional Marítimo Terrestre das Illas Atlánticas de Galicia ou no Parque Natural Complexo Dunar de Corrubedo e lagoas de Carregal e Vixán.

É difícil de observar no seu medio, pois camúflase perfectamente entre a area e as oucas depositadas nas praias. A súa supervivencia depende en boa medida de como tratemos estes delicados ecosistemas. As outras dúas son especies icónicas e poderemos observalas se nos achegamos ao Parque Nacional Marítimo Terrestre das Illas Atlánticas de Galicia, tanto na illa de Ons, como nas illas Cíes: a abondosísima gaivota patiamarela, que ten aquí unha das maiores colonias do mundo, e o corvo mariño cristado, escaso e máis ameazado. A primeira podemos contemplala en practicamente calquera lugar, aínda que é nas empinadas ladeiras que caen no mar onde están as súas colonias máis espectaculares; o segundo , nos cantís máis abruptos. Para ver corvos mariños cristados tamén podemos achegarnos á Ría do Burgo e Costa de Dexo: nos cantís mariños destes espazos é onde aínda manteñen algúns niños.