É un bo momento para acudir ás praias e áreas abrigadas da costa
Alí habemos atopar aves mariñas como araos, mergullóns de pescozo negro, mobellas grandes ou mergos cristados. Bos lugares son a parte media da Ría de Ribadeo, a Ría de Ortigueira e a súa veciña a de Ladrido, a ría do Burgo, a de Ponteceso na Costa da Morte, o tramo intermedio da Ría de Muros e Noia, a praia da Lanzada no Grove, A Costa da Vela e o cabo Udra, a Ría de Vigo ou A Guarda.
As zonas húmidas interiores
As zonas húmidas interiores, como todas as da Terra Chá, acollen tamén ducias de especies, particularmente de anátidos como a cerceta común ou o cullerete. Ademais imos poder ver becacinas ou garzas reais. Unhas horas de paciencia hannos deparar boas observacións noutras zonas húmidas interiores, como as areeiras da Limia ou os encoros de San Martiño, Castrelo do Miño e Baixo Avia, Vilagudín e Vilasenín, Fervenza-Baíñas ou o afamado de Abegondo-Cecebre.
Vai ser precisamente A Terra Chá o lugar máis acaído para observar unha ave invernante case por definición: a avefría que, se o frío aperta polo centro e o norte de Europa, pode chegar a verse en cantidades asombrosas. Canda elas chegan tamén píldoras douradas e tordos reais e rubios.
En practicamente calquera prado ou pasteiro, sobre todo nos máis húmidos, é moi doado detectar un pequeno paxaro que pasa entre nós o inverno, a pica dos prados, de característico reclamo.
Por último, poderiamos pensar que este mes é moi frío e pouco favorable para algunhas aves que supoñemos máis frecuentes na primavera ou mesmo no verán. Tal é o caso da cegoña branca, que regresa, aínda que pareza incrible, xa neste mes —e incluso antes— aos seus territorios de cría, que son ocupados engordiño. Os lugares máis propicios para observalas son A Terra Chá, as comarcas de Lugo e Sarria e A Limia. Desafían as xeadas e mesmo a neve con grande estoicismo.